We passen niet meer bij elkaar

De metafoor kwam op de fiets. Ooit kocht ik een paarse fiets, nieuw vanuit het fietsenplan, met zeven versnellingen. Daar zou je blij mee moeten zijn, toch? Maar ik reed er niet prettig op. Een tijdje dacht ik dat het mogelijk aan mijn gezondheid lag. Ik kwam met hard trappen niet goed vooruit. Afgelopen voorjaar heb ik hem ingeruild voor een sportfiets. Ongemerkt heb ik de zomermaanden avond aan avond heel wat kilometertjes afgelegd, zonder moeite! Dat was het moment waarop ik wist ‘er is niets mis met mij .. EN .. er is ook niets mis met die paarse fiets, alleen passen we niet bij elkaar’. Hij was voor mij moeilijk wendbaar, het frame was te groot, hij schakelde zwaar en de kleur maakte me niet meer blij.

Terugkijkend zie ik een mooie en leerzame tijd met soms lastige maar zeker ook plezierige ‘lessen’ en momenten. Ik ben trots op wat P&O heeft neergezet. En toch moest ik verder kijken in het licht van wat Xtra nodig heeft en wat goed is voor mij. Ook binnen Xtra waren er ‘Alberts’ die af en toe mijn rugzak hielpen dragen. Dat gaf mij tijdelijk lucht en ruimte, maar het was niet de oplossing. De conclusie was onomkeerbaar. De deur naar mijn toekomst staat nu wijd open om buiten Xtra mijn weg te zoeken. Hoewel afscheid nemen van een fantastisch team en een mooie organisatie pijn doet, is het tegelijkertijd bevrijdend.